Bilindiği üzere insan doğuştan itibaren birtakım duygu ve özelliklere sahiptir. Bu özellikler ve duygular insanın büyümesi ve gelişmesi ile orantılı olarak gelişmeye başlar. Bu özellikler ise insanı diğer canlılardan ayırt etmeye yarayan en önemli özelliktir. İnsanlar bu özelliklere sahip olmakla beraber bu özellikleri kullanarak diğer canlılarla ya da eşyalar ile iletişim kurmaya başlar ve bu iletişim sonucunda etrafında tanıdığı ve etkileşimde olduğu şeyler artmaya başlar. İnsanla birlikte doğuştan gelen bu özelliklerin en başında ise ‘’dil’’ gelmektedir. İnsan bu dil vasıtası ile gerek diğer canlılardan farklı olduğunu göstermekte gerekse bu vasıta ile ilişkiler kurmaktadır. Bu ilişkiler arttıkça insanda eşyayı ve insanları daha çok tanımaya başlar. İnsan buna bir sınır koymadığı gibi bu iletişim ve etkileşim giderek artmaya devam eder. Peki insan bu dili insan sadece bunun için mi kullanır ?
Tabi ki hayır insan düşünen ve düşündüğü ya da yaptığı şeyleri paylaşmayı seven ve paylaşmak isteyen bir varlıktır. Bu aslında insanın bir ihtiyacıdır. İnsan ne kadar çok şey biliyor da olsa o bildiklerini kullanmak ve paylaşmak ister. Çünkü insan düşünen ve araştıran bir varlıktır. Bu varlık ise bu işlemleri dili vasıtası ile yapar. Yani dil insanın doğuştan itibaren yanında olan ve onu geliştiren ve yönlendiren bir varlıktır. Gerek iletişimlerinde yanında olması gerek dünyayı tanımasına yardımcı olması en önemlisi de onun diğer insanlarla iletişiminde yanında olmasıdır. Aslında insan doğuştan itibaren yanına bir dost bir arkadaş olarak dili almıştır. Bu iki dost hem iyi günlerde hem de kötü günlerde hep beraberdir. Bazen dil ile hüznünü anlatır insan bazen sevincini anlatır bazen de öfkesini dil ile haykırır. Aslında dil yaşayan bir varlıktır. Yaşayan ve yaşamaya devam eden bir varlık.
Aslında insan dil ile kendini tanır ve kendini tanıtır. Birtakım duygularını anlattığı gibi, kendi ihtiyacını, zayıflığını da bazen dil ile ifade eder insan. Bazen bir kenara çekilir ve dertleşir, yardım ister; zayıf olmayan ve ona yardım edecek olandan. Dil bir aracı, bir köprü, bir dosttur insana. Doğuştan gelen ve insanla birlikte yaşayan ve insandan sonra yine devam eden bir dost. Acısıyla, tatlısıyla, iyisiyle, kötüsüyle her zaman yanında olan kadim bir dost…
